Toen ik anderhalf jaar geleden startte met naaien, had ik nooit gedacht ooit zelf een jasje te maken voor mijn dochter. De eerste blik op de Louisa coat veranderde dat idee volledig. Ik was meteen verkocht.
Het was een hele uitdaging voor mij om dit jasje te maken. Ik bestelde stof bij Stof op Zolder en bijpassende paspel. De voeringstof vond ik bij Miss Madelief. Tot daar ging alles vlot. Het knippen en verstevigingen ging ook zoals gepland maar dan kwam het in elkaar zetten. Ik had er toch wat schrik voor en stelde het telkens een beetje uit. Uiteindelijk raapte ik mijn moed bij elkaar en begon eraan. Gelukkig is de handleiding heel duidelijk en heb ik niet moeten zoeken hoe het moet.
Het binnenste buiten draaien van de jas bezorgde me weer wat stress. Zou het wel goed zijn? Vooral omdat mijn schoonmoeder had gezegd dat ze de voeringjas nooit vastnaait aan de buitenjas om een wobbelige zoom te vermijden. Jammer genoeg kreeg mijn schoonmoeder gelijk. De zoom is een beetje wobbelig en ligt niet mooi plat. Ook de zakken komen spijtig genoeg niet mooi uit. De ritsflap is wat te stijf en wil niet dichtblijven. Ik denk dat de stof er ook voor iets tussenzit maar ik was een beetje teleurgesteld over het resultaat. Volgende keer beter, niet waar!
Gelukkig was mijn man wel heel erg positief over het resultaat en hij had de mismatch bij de zakken niet eens gezien. ;-) Ook dochterlief is blij met de jas. Ze vindt hem nog een beetje te dik maar het zal nog wel kouder worden, niet?
Je kan me vinden op Instagram: stefanietilburgs.
Bedankt voor dit mooie patroon!
Stefanie
Die gele gekookte wol heeft mijn hart vorig jaar gestolen. Als Louisa vind ik weer geweldig mooi!