Na de extreem korte deadline voor de patroontest leek de tijd die we kregen voor deelname aan de wedstrijd wel een eeuwigheid.
Maar hoewel mijn jasjes dus al voor de wedstrijdoproep klaar waren, is het er nog niet van gekomen om ze in te dienen.
Nu de deadline in zicht is, begin ik de druk te voelen die ik nodig heb om in actie te schieten.
Mijn Louisacoat is een jongedamesversie voor mijn prille tiener. Ik vergeleek hem op Marte haar blog al een beetje nostalgisch met de “palto” van mijn grootmoeder.
Ik hoop dat het gebrek aan peuterschattigheid me geen punten kost in deze wedstrijd. Al zou dat ook niet zo erg zijn, want ik voel mezelf sowieso al een winnaar… van een mooie jas en een een stralende tiener!
Ik vind het zo grappig om mijn sjaal telkens weer op deze foto’s te zien. je meisje staat zo mooi met haar groene Louisa! Bedankt om mee te testen en naar de fotoshoot te komen. :)